Na Farmaceutskom fakultetu Univerziteta „Bijeljina” izvodi se nastava na studijskom programu integrisane akademske studije farmacije. Studijski program traje pet godina, a predviđen je kao "jedinstveni studijski program koji obuhvata prvi i drugi ciklus studija". Riječ je o studijskom progrаmu koji mаksimаlno zаdovoljаvа sve stаndаrde neophodne zа obаvljаnje skoro svih poslovа u privredi, iz oblаsti fаrmаcije. Zbog togа je predviđeno dа će se svršeni studenti fаrmаcije moći direktno upisivаti nа doktorske studije, koje će ovаj Univerzitet organizovati nakon dostizanja određenih standarda za taj stepen obrazovanja (treći ciklus studija).

Cilj praktične nastave iz botanike jeste upoznavanje studenata sa osnovnim znanjima iz morfologije, anatomije i fiziologije biljaka značajnih za farmaciju.

Studenti se tokom praktične nastave upoznaju sa osnovama anatomije biljaka,  koristeći mikroskop i posmatrajući trajne preparate uče da samostalno prepoznaju različita biljna tkiva, organe kao i specifičnosti njihove građe.

U okviru trajnih preparata vršena je mikroskopska analiza  korena, stabla i lista.

Drugi dio vježbi podrazumjeva upoznavanje sa osnovnim pojmovima morfologije i sistematike biljaka neophodnim za  identifikaciju podzemnih i nadzemnih biljnih organa kao i determinaciju biljnih vrsta.

U ovom delu praktične nastave studenti su se pripremajući herbarijume i koristeći botaničku literaturu osposobili da prepoznaju biljke  predviđene planom.

Na vježbama iz Farmakognozije studenti stiču znanja i sposobnosti vezane za identifikaciju  biljnih droga, njen biološki izvor, prepoznaju morfološke i anatomske karakteristike droga, stiču znanja o mogućnosti primjene biljnih droga, te spoznaju  metode ispitivanja kvaliteta droga. Sva ova znanja i vještine su stekli kroz izvođenje sljedećih vježbi:

1. Identifikacija biljnih droga sprovođenjem  makroskopske (organoleptičke) analize droga, koja se zasniva se na ispitivanju pomoću čula: izgleda, veličine, konzistencije, boje, mirisa  i ukusa droge.
2. Mikroskopska i mikrohemijska analiza droga, koja se  zasniva  na posmatranju trajnog preparata biljnog tkiva ili praška droge u opštem reaktivu pod mikroskopom i determinacija biljnih droga na osnovu anatomije biljnog tkiva i lokalizacije karakterističnih ili aktivnih sastojaka.
3. Ispitivanje droga prema odgovarajućim standardima datim u farmakopejama i drugim propisima, poput  identifikacije, ispitivanja opšteg kvaliteta biljnih droga i ispitivanja specifičnog kvaliteta droga (vrijednosti droga).

Analitika lijekova 1 kao predmet koji se sluša u 7. semestru integrisanih akademskih studija farmacije i Analitika lijekova 2, koja se sluša u 8.semestru, obuhvataju fond od po 30 časova teorijske i 15 časova praktične nastave. U toku teorijske nastave studenti su se upoznali sa ispitivanjem fizičkih, hemijskih, bioloških i farmaceutsko-tehnoloških svojstava lijekova primjenom metoda kvalitativne i kvantitativne analize, a u cilju procjene kvaliteta istih.

U toku praktične nastave studenti su vježbali kvantitativne analize farmaceutskih oblika primjenom volumetrijskih i spektroskopskih metoda. Kontrola kvaliteta je jedan od postupaka koji svaki lijek mora da prođe i čije zahtjeve mora da ispuni prije nego se dobije dozvola za stavljanje u promet, a cilj izvođenja praktične nastave iz Analitike lijekova jeste upravo da se studenti kroz samostalan rad upoznaju sa značajem i postupkom izvođenja kontrole kvaliteta farmaceutskih oblika prisutnih na tržištu.

Trajni preparati poprečnih presjeka biljnih droga.

Vježbe iz Farmaceutske hemije II su eksperimentalnog karaktera i u okviru njih se sprovode metode kvalitativne analize, pri čemu je zadatak studenta da identifikuje ljekovitu supstancu, odnosno da dokaže iz kojih se dijelova (atoma, molekula, jona) sastoji ispitivana supstanca.  Za određivanje kvalitativnog sastava farmaceutsko-hemijskih supstanci koriste se njihove hemijske i fizičke osobine.

1. U cilju određivanja molekulske strukture farmaceutski supstanci najčešće se koriste spektroskopske metode, koje se zasnivaju na apsorpciji zračenja. Tako je na vježbama vršeno:
   v  spektrofotometrijsko odredjivanje (diazepam, ibuprofen, ketokonozol, teobromin, diklofenak, nikotinamid...)
   v  IR i NMR identifikacija (tumačenje spektara)
2. Odredjivanje tačke topljenja sintetisanih supstanci, predstavlja jednostavnu metodu , na osnovu koje su studenti utvrdili identitet supstanci i provjerili stepen čistoće.
3. Hemijske reakcije identifikacije farmaceutsko-hemijskih supstanci
   Dokazne reakcije se  zasnivaju  na hemijskoj reakciji ispitivane supstance sa reagensom (supstancom poznatog sastava), pri čemu nastaju jedinjenja karakterističnih osobina. Karakteristične osobine, na osnovu kojih se određuje prisutnost neke supstance, mogu biti: promjena boje (pojava ili iščezavanje boje), građenje taloga, izdvajanje gasa sa karakterističnim mirisom, bojom ili nekim drugim svojstvom. Za studente izvođenje dokaznih reakcija je veoma jednostavno i interesantno.
4. Ispitivanje stepena čistoće
   Limit testovi predstavljaju kvalitativna ispitivanja koja se koriste za identifikaciju i kontrolu nečistoća prisutnih u supstancama. Studenti su  na vježbama uspješno ispitali stepen čistoće farmaceutsko-hemijskih supstanci. To je veoma bitno jer čistoća ljekovitoj supstanci doprinosi bezbjednosti, efikasnosti, odnosno kvalitetu finalnog proizvoda kao terapijskog sredstva.
5. Tankoslojna hromatografija

U analizi farmaceutskih  lijekova moraju se primjenjivati osjetljive metode koje obezbjeđuju odgovarajuću selektivnost. Najčešće se za razdvajanje, identifikaciju i kvantitativnu analizu   višekomponentnih farmaceutskih oblika, kao i za ispitivanje stepena čistoće primenjuju hromatografske metode.
 
Monografije Ph. Eur. za identifikaciju propisuju, ekonomski opravdanu i jednostavniju,
metodu tankoslojne hromatografije (TLC).

Na vježbama iz Analitičke hemije 1, student su stekli osnovna znanja iz kvalitativne hemijske analize, te su se kroz vježbe osposobili da rešavaju sledeće analitičke problem kao što su priprema uzorka, identifikacija katjona i anjona primenom odabranih reagenasa i identifikacija nepoznatih supstanci.

U metodama kavalitativne analize, student su jone prevodili u jedinjenja karakterističnih svojstava, na osnovu kojih je moguće identifikovati odgovarajuća jedinjenja u analizi. To su najčešće reakcije pri kojima se izdvaja talog ili dolazi do promjene boje rastvora.